खेतर रेया खेड नुं …
ने खरा थई वेया खोटा..
वडील वेया वाट गेनी….
त गाम में वधी पेया ओटा…
માં તુ ત મુજી મઠી માવડી
તોકે કરીયા લખુ પરણામ
ઘુળીએમે લોદા વજી
મઠીયુ નંધરુ ત કરાઇએ
નારાઇએ ધોરાઇએ
મઠા દૂધ ત પીરાઇએ
મુતે રખે નજર તમામ
માડી તોકે લખુ પરણામ
બાયુ જલે પળખા ફેરાઇએ
બાવેવટા નજરુ કઢાઇએ
તોજે લૂગળેમે અગળીયુ વજાઇએ
પણ મુકે લુગળા પેરાઇએ તમામ
માડી તોકે લખુ પરણામ
આઉ રુઆ ત તુ પણ રુનીએ
આઉ ખલા ત તુ પણ ખલઇએ
ઓદો અચેલા કેકે ન દનીએ
ખોરેમે ખણી રાત વિતાઇએ
હથ જલે હલઘે સખાઇએ
તુ નરીએ ન તોજા હાલ તમામ
માડી તોકે લખુ પરણામ
વેઠકરે મુકે ભણતર ભણાઇએ
ભોખઇ રઇ તુ મુકે ખારાઇએ
સચાઇજુ વાટુ વતાઇએ
ધુનીઆજુ રીતુ સખાઇએ
ભોલ થઇ ત લપાટ લગાઇએ
ચાગ પુરીએ તમામ
માં તોકે લખુ પરણામ
માડું ભનાય મણીવચ ઉભો કરીએ
વિયા વધાણા તુ હોંશે કરીએ
દશી ઇ મળે તુ જલધે ન જલાઇએ
વખાણ બોરા મુજા ત કરીએ
બાધા આખળીયુ મુલા ત રખીએ
પણ તુ કેર કીં રખે ન સવારથ તમામ
માડી તોકે લખુ પરણામ
रुपीयें लां करे माडु,
नीति के आय भुलेयो……
रुपीयें लां करे माडु,
खोटे धंधे में आय फसायो…
धोड -धक करें तोय ,
न मेले नवडां……
नवडा मेलायेलां ,
उधां – सुधां करे गतकडां…..
डोलर आय उचों ने,
रुपीयो आय नीचों……
ईन में माडु जो ,
कीं भराजे खींचो…….
उधार खणी ने प माडु,
करे खोटा धंधा……
पोय ईन में माडु जा ,
कीं अचे संधा……
रुपीयें जी लालच में,
माडु करे मथामण……
रुपीया खटेलां थीये,
माडु कीं जो कीं हेराण……
खरेखर आय ई ,
“रुपीयें जी रामायण”,
से जींदगी भर खोटेवारी,
नांय ई “रुपीयें जी रामायण”.
छड़ भरम खोटो ,
भेगो केंजो साथ न अचींधो,
हूँधो करम खासो त,
मथे इज कम अचीधो ,
छड़ जे न पढजो “सत” ,
वाटमे त डो:ख पण अचिंधो ,
हूंधा सगा घणे हेते ,
मथे त हेकड़ो पण कम न अचिंधो,
न रख खोटो भरोसो बें तें,
कम त पढजो आत्मl अचिंधो , ज हुंधी सची भक्ति,
त हली सामुं भगवान अचिंधो
ऐंडे पाजे कच्छडे ते
केर करी शगे वार
मूजे कच्छडे ते
आय मूंके प्यार
भुकंप ने वावाजोडो
गच वधी वेया
हणे धरा नति जले भार
विनती करियांतो
हर कच्छी ते ऐ
न करयॉ अत्याचार
मूंजे कच्छडे ते आय
मूंके प्यार
अनीति छडी
नीती रखो
करयो घर्म जो प्रचार
सचे मारगे पा
हलधाशी त
कलयुग थींधो लाचार
मूंजे कच्छडे ते आय
मूंके प्यार
अज आवई असाढी बीज,
हुभ छिलकाणी हींयेंं मिंजा, कर घर आयाते
अज आवई…
बख्खुं विजीनें हिकडें बेंके, गडेयो सेठ गरीब
नयें वरे जे’वा नरवा कें, मनजा घणा मरीज.
अज आवई…
ऊभ जामोटया वडरा कारा , चोमल चमकई वीज
गरजी हल्यो तें गगन सजोने, डुंगरा डोल्या रीज
अज आवई…
नीर छलकणा नदी नवाणें, मींयडा वठा अजीभ
मोर मलारें, कोयल टौकई, जन मन छलकाई प्रीत.
अज आवई…
खणी हणसारो खेडु हलेओ, अंघर रखी उमीध
कण मिंजानुं मण थै उपजॅ, डाता भरकत डीज
अज आवई…
नंईं साल मुभारक मिणी के, मालिक मेंर करीज
वॅर जॅर के छडीयुं विसारे. “प्यासी” रखज पतीज.
अज आवई…
